OCD چیست؟
اختلال وسواسی-اجباری (Obsessive-Compulsive Disorder یا OCD) یک اختلال روانی است که با افکار مزاحم و مداوم (وسواس‌ها) و نیاز به انجام رفتارهای تکراری (اجبارها) مشخص می‌شود. این اختلال می‌تواند به شدت زندگی روزمره فرد را مختل کرده و باعث اضطراب و ناراحتی قابل توجهی شود. در بعضی موارد، این اختلال می‌تواند همراه با اختلالات شخصیت نیز مشاهده شود.
نشانه‌ها و علائم OCD
1. وسواس‌ها:
افکار، تصاویر یا تمایلات مزاحم و ناخواسته که باعث اضطراب و ناراحتی می‌شوند. نمونه‌هایی از وسواس‌ها شامل ترس از آلودگی، نیاز به تقارن، افکار مزاحم مربوط به آسیب رساندن به خود یا دیگران و نگرانی‌های مذهبی یا جنسی است.
2. اجبارها:
رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی که فرد احساس می‌کند باید به دلیل وسواس‌های خود انجام دهد تا اضطراب کاهش یابد. این رفتارها می‌تواند شامل شستن دست‌ها، چک کردن مکرر، شمارش و مرتب‌سازی باشد.
علل و عوامل خطر
علت دقیق OSD ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی نقش داشته باشند. برخی از مناطق مغزی مانند قشر پیش‌پیشانی و هسته‌های قاعده‌ای ممکن است در این اختلال دخیل باشند. سابقه خانوادگی OSD، تجربیات استرس‌زا و سایر اختلالات روانی نیز می‌توانند از عوامل خطر باشند.
روش‌های درمان
– درمان رفتاری شناختی (Cognitive Behavioral Therapy یا CBT):
این روش به ویژه تکنیک‌هایی مانند مواجهه و پیشگیری از پاسخ (Exposure and Response Prevention یا ERP) شامل می‌شود که در آن فرد به طور تدریجی با وسواس‌های خود مواجه می‌شود و یاد می‌گیرد که بدون انجام اعمال اجباری با اضطراب کنار بیاید.
– درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy یا ACT):
این روش به فرد کمک می‌کند تا افکار و احساسات مزاحم را بپذیرد و به جای اجتناب از آن‌ها، به اهداف و ارزش‌های خود پایبند بماند.
– واقعیت درمانی (Reality Therapy):
این روش که توسط ویلیام گلاسر توسعه یافته است، بر نیازهای اساسی انسان مانند عشق، تعلق، قدرت و آزادی تمرکز دارد. در واقعیت درمانی، درمانگر به فرد کمک می‌کند تا با واقعیت‌های زندگی خود روبرو شود و تصمیمات موثری برای بهبود کیفیت زندگی خود بگیرد. در این روش، تاکید بر انتخاب‌های مسئولانه و تمرکز بر رفتارهای فعلی فرد است.
اختلال OCD چیست؟،
بهتر آکادمی
